मानवाने संस्कृतीच्या प्रांगणात मुशाफिरी सुरू केली अन त्याचा रानटीपणा कुठल्याकुठे पळुन गेला. गायन, वादन व नृत्य अशा कलांचा विकास हा मानवी संस्कृतीचा विकास होय. मानवी संस्कृतीच हे लेणं आपण जपावयाला हवं. आपण कलांचा अभ्यास करावयास हवा तसेच आपल्या मुलांकडूनही कलावॆभव जपावयास हवं.
सांगावयास अभिमान वाटतो की आपल्या घरातील नवी पिढी कलेच वॆभव जपते आहे. आपल्या राजाची (केशव प्रभावळकर)सुकन्या प्राजक्ता ही भरतनाट्यमध्ये विशारद आहे. तब्बल सात वर्षाचा भरतनाट्यमचा अभ्यास तिने केला आहे.
अभ्यासाव्यतिरीक्त काही शिकण्याचा मुलं कंटाळा करतात अन पालकही. कारण मुलांच्या अभ्यासेतर शिक्षणासाठी आईवडिलांना अभ्यासघेण्याव्यतिरीक्त मुलांना क्लासला नेणं आणणं, अशी काम करावयाची असतात. प्राजक्ताच्या भरतनाट्यममागे राजा अन त्याच्या पत्नीचे परिश्रम आहेत, त्यांचीही सात वर्षाची तपश्चर्या आहे.
नववीत शिकणा-या प्राजक्ताने २००७ साली ठाकरे सभागृहात तर २००८ साली दिनानाथ सभागृहात सामुहीक नृत्यात भाग घेतला आहे. उत्तरोत्तर तिची अभ्यास अन कलेच्या प्रांगणात अशीच प्रगती होवो, ही सदिच्छा.
प्राजक्ताच्या नृत्याविष्काराला प्रभावळकरांकडून हजारो कुर्निसात.
